A.M. आणि P.M. म्हणजे काय? पूर्ण माहिती, इतिहास आणि वापर

A.M. आणि P.M. म्हणजे काय? पूर्ण माहिती, इतिहास आणि वापर

दैनंदिन जीवनात आपण घड्याळावर A.M. आणि P.M. हे शब्द पाहतो. परंतु त्यांचा अर्थ, फुल फॉर्म, इतिहास आणि या पद्धतीची सुरुवात कशी झाली हे अनेकांना माहित नसते. आज आपण याचबद्दल सविस्तर माहिती पाहूया.

 A.M. आणि P.M. चे Full Form

A.M. = Ante Meridiem (दुपारपूर्वीचा वेळ)

P.M. = Post Meridiem (दुपारनंतरचा वेळ)

 A.M. म्हणजे काय?

A.M. हा दुपारपूर्वीचा वेळ दर्शवतो.

रात्री 12:00 ते दुपारी 11:59 पर्यंतचा वेळ A.M. मध्ये येतो.

 

P.M. म्हणजे काय?

P.M. हा दुपारनंतरचा आणि रात्रीचा वेळ दर्शवतो.

दुपारी 12:00 ते रात्री 11:59 पर्यंतचा वेळ.

 

A.M./P.M. पद्धतीची सुरुवात कशी झाली?

वेळ मोजण्याची कल्पना इजिप्तियन लोकांनी विकसित केली. त्यांनी दिवस 24 तासांत विभागला. नंतर रोमन साम्राज्याने दिवसाचे दोन भाग केले:

1. Ante Meridiem (A.M.)

2. Post Meridiem (P.M.)

 

Why A.M./P.M.?

पूर्वी 24-तासांची डिजिटल पद्धत नव्हती. दिवस आणि रात्र ओळखणे सोपे व्हावे म्हणून ही पद्धत वापरली गेली.

 

अंतिम सारांश:

A.M. = दुपारपूर्वी

P.M. = दुपारनंतर

ही पद्धत आजही जगभर वापरली जाते.

( CLICK FOR WINTER FASHION)

 

 हुरहुर

evening scene

#marathiblog, #marathi emotional story.

        परवाच दुचाकीवर ऑफर पाहीली. जुनी गाडी दया नविन घ्या. चांगली किंमत मिळत होती. नविन गाडी पाहून मस्त वाटली. वाटलं आता आपली गाडी जुनी झाली आहे. सारखी कुरकुर करत असते. सतत काहीना काही खर्च निघतो. विकून टाकावी. आणि नविन फीचर्सची घ्यावी. एडव्हान्स असणारी.

       मी माझी जुनी गाडी घेउुन गेलो. गाडीची तपासणी केल्यानंतर चांगली किंमत ठरली. व्यवहार फायदयाचा होता. थोडं बरं वाटलं. जास्त पैसे दयावे लागणार नव्हते. पण का कुणास ठाऊक हृदयाच्या आत खोलवर कुठेतरी काहीतरी गमावण्याचं रितेपण वाटून गेले. काय होतय मला. असं का बरं होतय. नवीन गाडी येणार आहे. तिच्या स्वागताची उत्सुकता तर आहेच. पण मग जुनी भंगार झालेली गाडी आपल्याकडून जाताना उगाचच असं रितेपण, हुरहुर का बरं वाटावी.

          भाडयाची खोली सोडून स्वत:चा फ्लॅट मध्ये जाताना जुन्या शेजाऱ्यांना सोडून जाताना असंच होते. मोबाईल बदलताना तीच गत. खरच आपण गुंततो का त्या वस्तुमध्ये, वास्तुमध्ये लोकांमध्ये. की मनामध्ये. मुंबईमध्ये नवीन बस आली. पण जुनी पुर्वीची बस भंगारात निघाली. काही प्रवाशांनी तिला अखेरचा निरोप दिला. असं करावंस का वाटले असेल त्यांना. हुरहुर.....

          माणूस सोडून गेल्यावर हुरहुर लागतेच पण निर्जीव वस्तुंचाही आपल्याला लळा लागतो? जुनं ऑफीस सोडताना, जुने सहकाऱ्यांचा विरह होत असताना. जाणवते ती हुरहुर...

आवडता नट, नटी गेल्याची बातमी वाचताना, पाहताना मन ऊगाच हुरहुरते...रोजची लोकल बदलली तरी मनात होते ती ......

पाळलेला कुत्रा, मांजर किंवा कोणताही प्राणी मृत झाला अथवा सोडून दिला काही दिवस तरी लागते ती हुरहुर... आजी, पणजीने लावलेले झाड वादळात मोडून पडले, तोडावे लागले. मनात उठते हुरहुर..

खरचं आपण जुन्यात अडकून बसतो का? नव तर हवं असते, पण मग जुने सोडताना हे मन का हुरहुरते. म्हातारा बैल मेल्यावर शेतकऱ्याला येत रितेपण आणि हुरहुर.

......आणि सर्वात जास्त चटका लावणारी पण तरीही वारंवार मनात येणाऱ्या आठवणी सोबत येते ही हुरहुर. पहिलं प्रेम. प्रेयसी, प्रियकर. सफल न झालेले प्रेम. आणि तिची हुरहुर......

हुरहुर एक सुखद हवीहवीशी वाटणारी भावना आहे. नेमकी कुठं बरं उत्पन्न होत असेल हृदय की मन. हे जीवंतपणाचे लक्षण आहे की, संवेदनशील मनाचे लक्षण आहे हुरहुर... तुम्हाला पण अशी हुरहुर जाणवते का? नक्की कॉमेंट्स करा आणि आपले अभिप्राय कळवा......

दिवाळीत डाव्या पायाच्या अंगठयाने हे फळ का फोडतात

 

दिवाळी म्हणजे आनंद, प्रकाश आणि शुभारंभाचा सण.

पण दिवाळीच्या सुरुवातीला एक खास आणि गमतीशीर प्रथा असते —

ती म्हणजे “कारटं” किंवा “करेटं” फोडणं!

 🥒 कारटं म्हणजे काय?
 🪔 कारटं फोडण्याची प्रथा
 🌼 धार्मिक महत्त्व
 👣 पायाच्या अंगठ्याने का फोडतात?
 🌺 आरोग्यदृष्ट्या अर्थ
✨ निष्कर्ष

कारटं हे एक लहान, हिरवं आणि कडू फळ असतं.

हे दिसायला छोट्या काकडीसारख, पण चवीला अतिशय कडू असतं.

महाराष्ट्रात काही भागात याला करेटं, करेलं किंवा कडुलिंबाचं फळ असंही म्हणतात.

हे फळ विशेषतः दिवाळीच्या नरक चतुर्दशी दिवशी वापरलं जातं.

नरक चतुर्दशीच्या सकाळी स्नान करण्याआधी लोक आपल्या पायाच्या अंगठ्याने कारटं फोडतात.

ही कृती करताना म्हणतात – “नरकासुराचा नाश होवो!”

यानंतर सुगंधी उटणं लावून स्नान केलं जातं आणि दिवाळीच्या सणांची सुरुवात होते.

1. नरकासुराचा वध — भगवान श्रीकृष्णाने या दिवशी नरकासुराचा वध केला.

2. वाईटावर विजय — कारटं फोडणं म्हणजे आपल्या मनातील राग, मत्सर, द्वेष यांच्यावर पाय ठेवणं.

3. शुभतेचा प्रारंभ — स्नानानंतर नवीन कपडे, प्रकाश आणि आनंदाचा सण सुरू होतो.

पाय म्हणजे पृथ्वीशी संपर्क आणि अंगठा म्हणजे सुरुवातीचा स्पर्शबिंदू.

अंगठ्याने कारटं फोडणं म्हणजे वाईटावर पाय ठेवून शुभतेकडे वाटचाल.

कडू फळं शरीर शुद्ध ठेवतात.

म्हणून ही प्रथा केवळ धार्मिकच नाही, तर आरोग्य आणि मानसिक शुद्धतेचं प्रतीक आहे.

 

दिवाळीच्या शुभ सकाळी कारटं फोडणं म्हणजे फक्त एक प्रथा नाही —

ती आहे वाईटावर विजय आणि शुभतेचं स्वागत करण्याची भावना.

दिपावली संदेश!

 

सर्व प्रथम सर्वांना दिपावलीच्या हार्दिक शुभेच्छा! हा सण आपणां सर्वांना सुख-समृध्दी, भरभराटी तसेच आरोग्यमयी जावो हीच सदिच्छा.

अंधार म्हणजे अज्ञान, दु:ख, मनाची मरगळ. हया सगळयावर मात म्हणजे प्रकाश. सुर्यापासून आपल्याला जो प्रकाश मिळतो, तो असतो ही मरगळ दुर करणारी निसर्गाची देणगी. म्हणून अंधाररुपी दु:खावर मात करण्यासाठी अंधारानंतर प्रकाश येत असतो. प्रकाशाचा उत्सव म्हणजे दिवाळी.

दिवाळी म्हणजे केवळ नवनवीन खरेदी नाही तर उत्साह आणि आनंदाची अनुभूती. मनातला राग, निराशा जाळून टाकून नव्या दमाने नव्या उत्साहाने आपले जीवन उजळणारा सणांचा राजा.

पण...... ही दिवाळी सर्वांसाठी सारखी नसते. कुणाच्या नशीबी एखादा दु:खाचा प्रसंगही आला असू शकतो. किंवा कुणी चिंतेने दु:खी असतो. आजूबाजूला होणारी आतषबाजी आणि नवनवीन खरेदी, जल्लोश पण तो आपल्याला झेपत नसल्याने आलेली निराशा, हताशपणाही असू शकतो. आपण एक सुज्ञ नागरीक आणि चांगल्या मनाचे माणूस म्हणून का असेना थोडीशी मदत करावी. आणि आनंद द्विगुणीत करुया.

मानवाने कपडे घालायला सुरुवात कधी केली? — एक रंजक इतिहास

 

आपण दररोज कपडे घालतो, पण कधी विचार केला आहे का — माणसाने कपडे घालायला सुरुवात कधी आणि कशी केली?
या मागे एक अतिशय जुनी आणि रंजक कहाणी दडलेली आहे.

🌨️ थंडीपासून सुरुवात 
सुमारे १,५०,००० वर्षांपूर्वी, पृथ्वीवर थंडी वाढू लागली. हिमयुग सुरू झाले. 
त्यावेळी माणूस झाडांच्या सावलीत, गुहांमध्ये राहत होता. 
थंडी, पाऊस, आणि वाऱ्यापासून संरक्षणासाठी त्याने शरीर झाकायला काहीतरी शोधले. 
तेव्हाच कपड्यांची सुरुवात झाली. 

सुरुवातीला माणूस प्राण्यांची कातडी, पानं, आणि गवत वापरत होता. 
हे कपडे शिवलेले नव्हते — फक्त बांधलेले किंवा गुंडाळलेले असायचे. 

🪡 शिवणकलेचा जन्म 
नंतर, कपडे टिकावेत म्हणून माणसाने हाडाच्या सुई बनवल्या. 
या सुईंचा वापर करून त्याने कातडी एकमेकांना जोडायला सुरुवात केली. 
हेच प्रथम शिवणकाम होते. 

शास्त्रज्ञांना ३०,००० ते ४०,००० वर्षांपूर्वीच्या हाडाच्या सुई सापडल्या आहेत. 
दोऱ्यांसाठी तो प्राण्यांच्या अंतड्या किंवा वनस्पतींचे तंतू वापरत असे. 

🧶 कापडाचा शोध 
हळूहळू माणसाला वनस्पतींच्या तंतूपासून कापड तयार करता येते हे कळले. 
भांग, ज्यूट, फ्लॅक्स आणि कापूस यांच्यापासून दोरे तयार करण्यात आले. 

सर्वात जुना विणलेला कापडाचा तुकडा इ.स.पू. ७००० वर्षांपूर्वीचा तुर्की आणि इजिप्तमध्ये सापडला आहे. 
पण भारताने सर्वात आधी कापसाचे कापड तयार केले. 
सिंधू संस्कृतीत (इ.स.पू. ३३०० च्या सुमारास) लोक कापूस वापरत होते. 
म्हणून भारताला “कापसाचा जन्मदाता देश” म्हटले जाते. 

🧵 शिलाईचा विकास 
हाताने शिवण केल्यानंतर माणसाने चरखा आणि विणकराचे यंत्र तयार केले. 
काळाच्या ओघात शिलाईकला सुधारत गेली. 

१८३० साली Barthélemy Thimonnier (फ्रान्स) यांनी पहिले यांत्रिक शिवणयंत्र तयार केले. 
यानंतर Elias Howe आणि Isaac Singer यांनी आधुनिक शिवणयंत्र विकसित केले. 
यामुळे वस्त्रोद्योगात मोठी क्रांती झाली. 

👗 कपड्यांचा सामाजिक अर्थ 
सुरुवातीला कपडे उब आणि संरक्षणासाठी वापरले जात. 
पण नंतर ते सौंदर्य, ओळख, आणि प्रतिष्ठा दाखवण्यासाठी वापरले जाऊ लागले. 
वेगवेगळ्या संस्कृतींनी आपापली वेगळी वेशभूषा तयार केली — 
जसे भारतात साडी, धोतर, पायजमा, कुरता इत्यादी. 

📜 वेळरेषा (Timeline)
१,५०,००० वर्षांपूर्वी — प्राण्यांच्या कातड्यांपासून कपड्यांची सुरुवात 
४०,००० वर्षांपूर्वी — हाडाच्या सुईंचा वापर 
७,००० इ.स.पू. — विणलेले कापड तयार 
३३०० इ.स.पू. — सिंधू संस्कृतीत कापसाचा वापर 
१८३० — पहिले यांत्रिक शिवणयंत्र 

🔍 निष्कर्ष 
कपड्यांचा इतिहास म्हणजे मानवाच्या उत्क्रांतीचा इतिहासच आहे. 
थंडीपासून वाचण्यासाठी घातलेले कपडे आज फॅशन आणि ओळखीचे प्रतीक बनले आहेत. 
माणसाने कपड्यांमधून केवळ शरीर झाकले नाही, तर स्वतःची संस्कृतीही घडवली.

सध्याच्या फॅशन साठी भेट द्या